the grapes of wrath

john steinbeck' in fareler ve insanlar, yukarı mahalle gibi kitaplarıyla birlikte değerli eserlerindendir. sanayileşmeyle topraklarından koparılan insanların yaşamını konu anlır. (bkz: büyük buhran)

john steinbeck'in 1939 yılında yazdığı kitaptır. aynı isimle john ford 1940 yılında filmini çekmiştir. tarımın kapitalistleşmesi ve ekonomik kriz ile birlikte insanların işsiz kalmasını çarpıcı bir dille anlatmıştır. kapitalizmi film boyunca eleştiren film 20. yüzyılın önemli eserlerindendir. kitaptan uyarlandığı halde, filmin kitaptan daha iyi olduğu kanısına varılmıştır. kitabın yazarı john steinbeck de bu görüşe katılmıştır. film 2 tane oscar ödülü kazanmıştır, 5 tane de oscar adaylığı vardır.

okurken yaşatan john steinbeck romanıdır. kitabın her satırını hissetmeniz, yaşanan duyguyu yaşamanız muhtemeldir. i̇şçileri yakan güneş bile içinize işler. kitabı okudum demek basit kaçar çünkü bu kitap yaşanıyor. okullarda okutulması; yenen üzümlerin bilinmesini, özenilen hayatın bu aşamaya gelene kadar ne tür zorluklar çektiğini vurdumduymaz gençliğe fark ettirmeyi bir nebze de olsa sağlar. kitabı ne kadar översem öveyim bitmeyecek hissettirdikleri. umarım birtakım insanın bu kitabı okuma fırsatı olur da bizi kokmuş karanlığa daha fazla itmezler. --- spoiler --- açlığı, yalnız kendi büzülmüş midesinde değil, çocuklarının da büzülmüş karınlarında duyan bir adamı nasıl korkutabilirsiniz? --- spoiler ---

"şundan emin olabilirsiniz... korkulacak zaman, insan'ın bir ülkü uğruna acı çekmeyi ve ölmeyi reddettiği zamandır. çünkü bu bir tek nitelik insan'ın temelidir. bu bir tek nitelik, evrende benzeri olmayan insan'ın ta kendisidir." kapitalizmin yarattığı sefalet işte bu kadar sade, bu kadar acı verici, bu kadar gerçekçi anlatılırdı. betimlemeleri harikaydı. okuduğum en güzel romanlardan biriydi. kesinlikle ama kesinlikle herkesin okuması gerek. --- spoiler --- sorgulayan ve bu sorgulama sonucu bir tanrı inancı kalmayan eski papaz cassy, haksızlığa, masum bir insanın suçlanmasına göz yumamayan tom, kitap boyunca umudunu hiç yitirmeyen, sürekli, sürekli devam etmelerini sağlayan anne, hiç tanımadığı bir adamı açlıktan ölmemesi için emzirecek kadar duyarlı rozaşarn, küçük bir sosyalist kasabaya çevrilmiş devlet kampı... öyle içime işledi ki hepsi. öyle güzel gözlemlemiş ve betimlemiş ki yazar bu sefaleti, bu umudu, bu yaşama çabasını, açlığı, özellikle açlığı. çözümü de öyle basit ve öyle açıkça anlatmış ki oysa... şöyle bir bakıyorum da hala daha aynı şeyler yaşanıyor. kitap seksen yıl önce yayınlanmış fakat seksen yılda dünyada değişen pek bir şey olmamış dünyada. sadece insanlar alışmış --- spoiler ---. "çünkü sahip olma, sizleri ebediyen "ben" çerçevesinde dondurmuş, "biz" ile olan bağlantınızı ilelebet kesmiştir." bu arada söylemeden geçemeyeceğim, kitaptan önce amerika köleler tarihi hakkında okumuştum. kölelik kalkmış ama hapishanedeki adamları bedava çalıştırıp bu köleliği bir şekilde devam ettirmişler, öyle ki tutuklanan adam başına prim vermeye başlanmış, bu nedenle polisler özellikle zenci mahallelerinde kol geziyor, en küçük bir olayda insanları hapse atıyorlarmış. buna kitapta da değinmiş yazar.

john steinbeck'in, türkçe' ye gazap üzümleri olarak çevrilen eseri. bu eserinde steinbeck; kapitalizm'in ezici yüzünü çok güzel bir şekilde göstermiştir. akıcı olmayan, 'aşırı' betimlemeye yer verilmiş bir kitaptı. fakat yine de beğendiğim bir kitap oldu. ayrıca adaletsizliği, yoksulluğu ve sömürüyü de çok iyi bir şekilde anlatmıştır. amerika'nın zenginliğinin inşası hakkında bu kitabı okuyarak birçok bilgi edinebileceğinize eminim. "sıkı bir eleştiri ve başarısız bir isyan." çoğu kişi böyle düşünür mü bilemem ama ben bu kitabı bu cümleyle tanımlayabilirim. banka, insan olmayan bir varlıktır. bankadaki herkes, bankanın her yaptığından nefret eder. ama banka onu yine de yapar. banka insanın dışında bir şeydir, söylüyorum size. canavardır. onu insanlar yaratmıştır ama, insanlar kontrol edemez. açlığını yalnızca guruldayan midesinde değil, çocuklarının yüzünde de duyan bir adamı nasıl durdurabilirsin ki? onu korkutamazsın. o başka insanların ötesinde bir korkuyu tanımıştır. puan: 8/10

yok ıı-ıhh olmuyor, sevemedim. yarısına kadar okudum ama aşırı betimleyici anlatım bana göre değilmiş onu öğrenmiş oldum. çeviri de mi problem var acaba böyle kült bir kitabı neden itekleyerek okuyorum? diye düşündüm de ı-ıhh yıpratıyor ya. belki konunun ağırlığı, satır aralarındaki dram zorlamıştır. bilemiyorum. ama hiç huyum olmamasına rağmen sanırım yarıda bırakıp rafa kaldıracağım. kusura bakma john abi. benim kafam olmuş pamuk tarlası.